ناصر دانش بعد از تو

رسید آخر هفته با چشم خیس
میام سمت تو با دل بی قرار
تو رفتی که باور کنم بعد تو
چقد تلخ و بی رحمه این روزگار

نمیشه که برگردی آرامشم؟
بیای تا دوباره قرارم بشی
یه لحظه فقط باشی تو زندگیم
زمستونه حالم...بهارم بشی

یه خستم که فرداشو بد باخته
یه زنده که روحی نداره...همین
تو نیستی پرم از هوای سکوت
منو می سوزونه غمت بعد از این

منو غرق کردی توو بغضای تلخ
سکوت اومد و لحظه هامو گرفت
تو گفتی نمیذاری غمگین بشم
ولی حسرتت خنده هامو گرفت

می دونم نمی خواستی اما ببین
منو جا گذاشتی تو دلواپسی
هنوزم توو هرجمعی اسمت میاد
تو چشمام می شینه غم بی کسی

دلت این تن خسته از بودنو
به دستای نا مرهم کی سپرد؟
تو رفتی که یادم بره...اما نه!
نمیشه که چشماتو از یاد برد