عظیم محمدی بد قلق

یه جورے واگیر داره خنده هاے زیبات یه جورے مبتلا شدم
به ناز و ادات چشم به تخته مثل خود دنیا ندارے تو فرشته اے
اصلا لنگه ندارے لنگه ندارے بد قلقے اما دل میبرے
از ما سر به بیابون زده هر کس دیده اون چشما
گوشه نگاه تو بسه برا قلبم با دنیا شرط بستم بشے مال خود خود قلبم
همه ے شهرو بهم ریخته با موے خودش
این همه عاشق و لیلیم ندیده به چشش یعنے میشه یه روزے
بگے بهم دوسم دارے دیگه چے میخوام بدونم تو دلت منو دارے