دَن مهم نیست

دیگه مهم نی که راجبم چیا میگن
نگم  از ته دلم ازتون چیا دیدم
لایِ برگایه پاییزی تو اون هوای سرد
با نامردی شدم از همه جا طرد
دیگه قبول کردم که آره واقعا تنهام
هر کی رسید یکی زد و رفت ،  هنو سرپام
همون موقع هایی که تنهایی داد میزدم
تو اون تاریکیا خنده هامو دار میزدم
رفیقام توی جمعاشون جار میزدن ، اسم منو
سلامتیم شات میزدن نوووش
برا سلامتی روحم بهم سر بزنید
یبارم سر به کوچه علی چپ بزنید
اون روزایِ خوبمو دیگه یادم نمیاد
هیچ چیزی جز قدیمارو دلم نمیخاد
داره یادم میاد
اینکه چی بودمو چی شدمو یادم میاد
با من بیاید
بریم تو یه روز سرد
یه روز خاکستری ، یه روزِ پُره درد

میبینم خودمو تو یه راهه تاریکو بلند
از ارتفاع میدن اینا هولم
میمیرم
میشینم یه گوشه ای میبینم
خودمو دارن ازم میگیرن
هیشکی ام نبود ، دستشو بگیرم

یهو به خودم اومدم شده بیست و چند سالم
خوب برانداز میکنم بینم چیا کم دارم
حالیم نشد این سالارو باد برد
روزا عین برق رفت منو خواب برد
صبر میکنم شرایطو عوض کنم
زخم میخورم بینم موندن کیا دورم
دلم تنگ شده دیگه واسه روزایِ خوبم
انگار جنگ شده از بیرون و داخل خونَم
دلم تنگ میشه گاهی واسه اونی که بودم
پر انرژی
یکی بوده تو و بیرونم
دلم تنگِ کسی نیس جُز خوده قبلیم
الان یجورایی دیگه انگار با هم قهریم
صدا خش خشِ برگایِ زیرِ پاهام
صدا هق هقِ دردایِ نصف شبام
منو کم کم با حقیقت روبه رو کرد
دیدم تلخه ، این دنیا گورمو کند

میبینم خودمو تو یه راهه تاریکو بلند
از ارتفاع میدن اینا هولم
میمیرم
میشینم یه گوشه ای میبینم
خودمو دارن ازم میگیرن
هیشکی ام نبود دستشو بگیرم