بهزاد تاراک و سیاوش جوانبخش شبیه خودم نیستم

زمستونا دلم به تو گرم بود
دارم از این دنیا دل می‌برم
من یه غم ادامه دارم
مثل دونه برفا به زمین می خورم
به در و دیوار زول می زنم
هر لحظه یاد تو میوفتم
اون روزی که فریاد می زدم
تنه سردتو آغوش گرفتم
دیگه شبیه خودم نیستم
هر نفسم پر درد
آره شبیه خودم نیستم
ای کاش زمان به عقب برگرده

شبیه خودم نیستم
من شبیه خودم نیستم

پارت دوم
فصل ها گذشتن حالا از آسمون
دوباره برف می باره
مثل اون روز لعنتی که
اگه تنهات نذاشته بودم
الان بودی یادمه خوب
چشات خیس شده بود
گونه هات سیاه
جای رژ لبت رو ته سیگارا
می گفتی کم آوردم دیگه
نمی تونم بمونم ولم کن لعنتی
می خوام تنها بمونم
بستی در این اتاق رو
بغل گرفته بودی زانوهاتو
انگار آسمونت گرفته بود
می خواستی بباری داد بزنی
از خونه زدم بیرون بلکه بشی آروم
برگشتم ولی رفته بودی بدون حرفی
تو اون روز برفی
جایی که هیشکی فکرشو نکرده بود
از اون روز منتظرتم
ولی نه تو دیگه بر نمی گردی