محمد جعفری بفرویی صدای پای بهار

بیا بهار سرزده
بخواب سرد زمین
پنجره هارو وا کن
سفره ی عیدو بچین

بیا که قامت گل
دوباره غنچه کرده
بیا که عطر باغچه
تو خونمون بگرده
بهار یعنی که مادر
عزیز سفره ی ماست
پدر نگاه گرمش
چه عاشقانه اینجاست

بهار و عیدی ما
دوباره لای قرآن
چه شوقی تو نگاهو
توی تک تک دلهاست
صدای پای عشقه
صدای پای نوروز
بخند و کینه ها رو
بده به دست دیروز


بمونه این طراوت
تو لحظه های حالت
الهی که خوشی ها
تموم نشه تو سالت
ای دعای عاشقای بیدار
یا مقلب القوب البصار
از دلای ما غبار و بردار
ما رو به هوای پاکت بسپار