امیر خالقی تقصیر

نمی‌دونم نگرونیت چی بود؟
که نخواستی به تو نزدیک بشم

شدی خورشیدو ازم دور شدی
که چشام شب بشه تاریک بشم

که شبام غرق زمستون باشه
یه چشم اشک و یکی خون باشه

واسه تو جدایی آسون باشه
توو دلم غصه فراوون باشه

چرا اینجوری شده تقدیرم؟
لااقل بگو چیه تقصیرم؟

به خدا خیلی ازت دلگیرم
اینجوری پیش بره می‌میرم

می‌دونستی صدات آرامشمه
نگرونی رو تو چشمام دیدی

دیگه زنگم که بهم نمی‌زنی
اگه زنگم بزنم ، رد میدی

کاشکی می‌گفتی کجایی نفسم
که هوایی شدم و زد به سرم

بیامو پر بزنم دور سرت
بگیرم درد و بلاتو ببرم

چرا اینجوری شده تقدیرم؟
دستکم بگو چیه تقصیرم؟

به‌ خدا خیلی ازت دلگیرم
اینجوری پیش بره می‌میرم