علیرضا علیزاده دل بیمار

دل که میداند اگر که تو نباشی
رود از دست دل رود از دست
دل رود از دست
تو که دنیایه دل هستی نده بازی
دل سر مست
وای دل سرمست
ای دل سر مشت
تو که انگشتر یاقوت من
نیلوفر گلدون من ارامش جانی
دلبر جانی دلبرجانی
تو نوایی دل بیمار من عشقم
تو که باران منی
دلبرو دلدار منی
ماه تابان منی
تو که مرهم شده بر این دل بیمار
تو که دلدار خوش اوازمو تیمار
تو همان لحظه ی شیرین تو رویاییه منی
دل که عهد بشته به عشق دل زیباییه منی
سرو سامان منیو عشق شیداییه منی
اولو اخر دل نیمه ی پنهان منی
نظری کن به یارت
حال دل رو دریاب
تو که الماس منی
هستی همیشه کمیاب
خانه ام را که تو کردی عشق دل تو اباد
چشمانت میکند حال دل عشقو سیراب
تو که مرهم شده بر این دل بیمار منی
تو که دلدار خوش اوازمو تیمار منی
تو همان لحظه ی شیرین تو رویایه منی
دل که عهد بسته به عشق دل زیباییه منی
سرو سامان منیو عشق شیداییه منی
اولو اخر دل نمیه ی پنهان منی
تو که مرهم شده بر این دل بیمار منی
تو که دلدار خوش اوازمو تیمار منی
دل که عهد بسته به عشق دل زیباییه منی
سرو سامان منیو عشق شیداییه منی
اولو اخر دل نمیه پنهان منی