لالایی فرزاد احمدی

هر جا برم هس اسم تو رو زبونم
هر چی نمیخوام فک کنم نمیتونم
تو رد پاتو گذاشتی روی نقطه ضعفم
تنها دلیل شب زنده داریام تویی
اونی که واسم لالایی میخونه تویی
تو رو میبینم یادم نمیمونه چی گفتم


آره من غد و یه دنده‌ام
که جز تو با کسی نمیتونم بخندم
و باید با تو فقط بار سفر ببندم
برم برنگردم


نامه‌هاییو که نوشتم ، مچاله میکنم
من تورو آخر به احساسم دچارت میکنم
گل رز توی دستم میگه حرفمو
نه تورو از دست نمیدم من تو هر شرایطی
تو فقط لب تر کن عشقم
عطر نبودنت میگیره هوای خونرو