احمد تبریزی این نبود رسمش

آخه این عشق که عشق نیست
مثل شب تیره و‌ تاره
زندگیم بدون تو
مثل قرص زهرماره
همه‌ی دنیارو گشتم
ولی دیدم که سرابه
آخه این دل دیگه دل نیست
جدیدا خونه خرابه

این نبود رسمش که بری و من اینجا بمونم
زیر بارون عشق،زیر بارون عشق
دیگه بعد تو چیزی نمونده از من تنها
با اینهمه عشق، با اینهمه عشق

پشت این دیواره سنگی
منم اونی که اسیره
همه میگن که تو رفتی
منم اونی که میمیره
توی تاریکی شبهام
کل خیابونارو گشتم
ولی با چشمای خیسم
مثل شب ابری و سردم


این نبود رسمش که بری و من اینجا بمونم
زیر بارون عشق،زیر بارون عشق
دیگه بعدتو چیزی نمونده از من تنها
با اینهمه عشق، با اینهمه عشق