بهادر بهنود جاده

بی تو بهار رفته از این خونه دوباره
تو نیستی و حال دلم بی تو خرابه
بازم مثل همیشه
جای هردومون میرم
جاده ی چالوس
وسط خاطره هامون
چشمامو میبندم آروم
شاید ببینمت تو باروناین حق دلم نیست چشمام بشن هی خیس
بی تو خونه تاریکه برام جای نفس نیس
من موندمو یادت ، تنها توی جاده
میرم لب دریا فرق تو میشم دوبارهدیگه احساسی ندارم انگاری قلبمو گم کردمو بی تاب باز
فکر تو زد به سرم دوباره بی خوابم باز
اسمتو زمزمه کردم چقده بیمارم باز
یاد حرف آخرت قول تو باور کردم
گفتی هرجابرم پیش تو برمیگردم