محمد بهوندی رفیق نیمه راه

سخته اومدن به شهری،که تو دیگه توش نباشی
چجوری دلت اومد بری رفیق نیمه راه شی
کاش میشد منم بیام،تنها نباشی
سخته اینجوری جدا شی،جدا شی.
یاد اون شب خونی های،تو خیابون
خنده های از ته دل،زیر بارون
منو هردم میکنه،گریون و داغون
گله از خدا چرا،کردی جدامون
من هنوز مات نگاهتم،کجایی
این قرار ما نبود،آخه خدایی
چجوری باور بکنم،دیگه نیستی
کاش میشد یه خواب باشه،تو بیایی
من هنوز مات نگاهتم کجایی
این قرار ما نبود،آخه خدایی
چجوری باور بکنم که دیگه نیستی
کاش میشد یه خواب باشه،تو بیایی
کاش میشد که بیایی…
بیا رفیق من دورت بگردم
بیا قلبم شکسته پر دردم
بیا لبهام دوباره باز بخندن
بیا چشمام دوباره به نگاهت پل ببندن
نیستی تنها تو این شب های سردم
تمام خاطرات بینمونو دوره کردم
دیگه آرزویی جز این ندارم
که دوباره باز بیایی به کنارم
من هنوز مات نگاهتم کجایی
این قرار ما نبود آخه خدایی
چجوری باور بکنم دیگه نیستی
کاش میشد یه خواب باشه،تو بیایی
کاش میشد که بیایی.