مرتضی کشاورز زاینده رود من کو

در گلوی خشک این شهر
غصه بال و برگ داره
اصفهان بی زنده رودش
یک نفس تا مرگ داره
پیکره بی جونه این شهر
قطره قطره آب میشه
اصفهان در غربت خود
ذره ذره خواب میشه

خاطرات شهر گم شد
چهل ستون دل تنگ تر شد
آسمان از ناله ی شهر
دور خود چرخید و کر شد
چهارباغ از پا نشسته
محو یک قطره سرابه
زنده رود مست پاشو
حاله جلفایت خرابه

زنده رود عشق پاشو
زنده کن آیینه ها رو
حس خوبه شهر با تو
رنگ کن نقشینه ها رو
اصفهان زیباست با تو
اصفهان زنده اس با تو
با تو جان تازه میگیره
زنده رود از خواب پاشو
زنده کن تاریخ مارو
اقتداره سرزمینم
پرچمت بالاست هرجا
اصفهان ای بهترینم
شهره زیبای خدایی
مثل تو دنیا نداره
سرمه ی چشم جهانی
غصه در تو جا نداره

خاطرات شهر گم شد
چهل ستون دل تنگ تر شد
آسمان از ناله ی شهر
دور خود چرخید و کر شد
چهارباغ از پا نشسته
محو یک قطره سرابه
زنده رود مست پاشو
حاله جلفایت خرابه