پوریام پوکر

۵ بیدار تا ۲ شب قفل
خاطره ها پشت هم هی میدن کد
همه خوراکیات هنو رو میز اونجان
میای یا تنهایی بخورم خب
تنها میخوابم روی تخت ۲ تایی
تو مست عرقی منم فوت رو کوکایین
گیر بودم مثه گشت ارشاد
دیگ ب من چ کجایی
…
دیگ نمیشم با ۲ تا پی ام رام
شمارت غیب میشه توی ریسنتام
کاش کسی دلتو بازیش نده
دیگ من نیستم بزنیم پی اس ۵
زنگ نزن میشی ریجکت باز
دلت از همون اولم دیلی داشت
همه جداییمونو چالش میبینن
عکسامون پخش توی اینستاس
…
داشت میرفتو رفتنش دارم زد
رو کاناپه ام حالم بد
ب جداییمون عادت کرد
مغزم رد داد دلم پارم کرد
هرچی گفتم قانعم کرد
توی قلبش هی میشد جام تنگ تر
شاید دلش تنگ بشه ی روز
برگرده و بگه بات هستم
…..
خنده قفل شد فیسامون پوکر بود
تنها بودیم گوشیت برعکس رو اوپن بود
به هر دری زدی از در بری
رژ قرمزت ته پیپر گلت موند
کاش بودی یکم حرف میزدیم
از خنده میوفتادیم کف زمین
ته داستانو خوب میبستیم
مثه فیلمایه ایرانیه سبک قدیم
….
کاش بودی یکم غر غر میکردم
دستام رو گردنت دور دور میکردن
فیوریتمون اسمارتیس بود
نیستی دنبال قرص مرص میگردم
قلبم دیگ سر جاش نی
بی حس شدم بیخیاله قهرو اشتی
ی روزایی سخت میگذش خب
ولی تو منو داشتی