امین باربد عشق شیرین

افتاد نگاهم به نگاهت چه شبی شد
قلب من دیوانه دچار چه تبی شد
بی تاب تو شد شهر زمانی که رسیدی
پای دل من را تو به بیراهه کشیدی
من دل نگرانم آرامش جانم
شد صورت ماهت عشق شیرین زبانم
آرامش جانم آرامش جانم
لبخند بزن جانم مهربانم شد
آن اسم قشنگ تو ورد زبانم
تو آمدی آرام گرفته دل و جانم ای جانم ای جانم
گیسوی بلند تو شبیه موج دریاست
همیشه آنکه دلداده و عاشق شده تنهاست
تو ساحل آرامشی و دل شده قایق
تو آمدی و دل نشود آن دل سابق