محمد ولی زاده کاغذ باطله

تظاهر بود همه حرفات ولی من باورش کردم
با اون حرفا یـه عمری بـه عشقت زندگی کردم

فقط میخوام یـادت بیـاد گفتی کـه عاشقتم زیـاد
اما چـه آسون تـو بـردی حرفـای خودت رو از یـاد
حـاال از اون همـه خاطـره مـونده یـه کاغـذ باطله
کـه توی اون تـو نوشتـی میمیرم بـاشـه فاصلـه

غم تــو گوشـه ی قلبــم شـده سنگین تـرین دردم
من از اون لحظه ای مردم که چوب عاشقی خوردم