یونس مولایی لاکو جان

کی گوده که مو تونه بردُمه دیه ز ویر
چه کسی گفته که تو رو دیگه فراموش کردم
ایخومت ز دل و جون عمر و ستینوم به پیر
تو رو از جون و دل میخوام
ایمیروم به هم خدا وختی ایری ره دیر
می میرم بخدا وقتی راه دوری میری
کی دلس وا دلته جز مونه پاک فخیر
کی دلش باهاته مثل منِ دل پاک
مو خسم خردومه که
من قسم خوردم
نگوهوم دردومه و
نگویم دردم را
جز خوت که درمونومه
به جز خودت که درمان منی
خنده هات درمونومه
خنده هایت درمان من است
دو تیات منزلومه
دو چشمانت خانهء من
دیدنت درمونومه
دیدنت درمان من
بختیارى - فارسى