سامراد هدیه

نمیدونم چیشد که ت قلب منو تسخیر کردی
بانگاهت منو به همین عاشقی تحسین کردی
اگ تو خوابمی نمیخوام هیچوقت ازاین خواب پاشم
به تماشای ت میشینم هرروزم ازصب تا شب
صب تا شب
اگ تو باشی من از عشق ت جون میگیرم
همه احساسمو هیچ قلبمو هدیه میدم
به تو درگیر همه هوش و حواس این مرد
ت باید باشی کنارم که تموم شه این درد
تو مثه ماه شب چهاردهی توی شبهام
توشدی سوژه اصلی توی کل شعرام
به ت دل بستم و هیچ راهی نداره قلبم
تو واسم مثه یه مورفین شدی تو دردم
یه قهوه با تو چه میچسبه عزیزم
ازاین عشق زیادی همیشه لبریزم
بیا دستامو بگیرش تو دستات
تو قعر نگاهت دارم هی گم میشم
کی مثه من میتونه باهات باشه
ازاینجا تاته دنیا کنارت باشه
چشاشو ببنده روی دنیای بی ت
همه حرفش اینه تورو داشته باشه