امیرحسین نوری مهتاب

مهتاب ای مونس عاشقان
روشنایی آسمان آه مهتاب
ای چراغ آسمان روشنی بخش جهان
کو ماهم نظر چه شبها با او در آنجا بودیم
فارغ ز دنیا لبها به لبها بودیم
با یکدگر ما پیش تو تنها بودیم
مفتون و شیدا غرق تماشا بودیم
مهتاب امشب که پیش توام او رفته و من مانده ام
آه افسوس رفت و آن دوران گذشت
سر نهم بر کوه و دشت از هجرش
نظر چه شبها با او در آنجا بودیم
فارغ زدنیالبها به لبها بودیم
با یکدگر ما پیش تو تنها بودیم
مفتون و شیدا غرق تماشا بودیم