امید الوند دلداده

دلداده ی رویت منم
از عشقت به دریا زدم
تنهایی...چه روز و شب هایی

گناهم فقط عشقست و بس
از تو میگیرم نفس
ماهِ من...تو چرا تا این حد مغروری و خودخواهی

چگونه مرا پس میزنی
تویی که یک تکه از قلبِ منی
شدی تبر و مرا میشکنی

چه شد آن احساس آن عشق
چه آورد بر من سرنوشت
که چرا اینگونه عمر مرا...بی عشق تو نوشت

افسارِ دل در دستانِ توست
جهانم چشمانِ توست
بیا برگرد

لعنت به این حالِ خراب
تو رفتی دنیا شد عذاب
قسم که جانم بر لب است، قلبم را...تو دریاب...
بیا برگرد

چگونه مرا پس میزنی
تویی که یک تکه از قلبِ منی
شدی تبر و مرا میشکنی

چه شد آن احساس آن عشق
چه آورد بر من سرنوشت
که چرا اینگونه عمر مرا...بی عشق تو نوشت