مصطفی نیکسرشت ایران من

ای وطن ای خونه آباد من
جاودانی تا ابد در یاد من
مایه فخر و مباهاتی برام
ای سکوت و گریه و فریاد من
سرمه ی چشمامه خاکت ای وطن
سرزمین روشن و آزاد من
ایران من, ایران من ،زیبای من
یک عمره خونی توی این رگهای من
می خواهمت، میخواهمت ،میسازمت
ای روشنِ همیشه ی فردای من
تا میزنه قلبم فقط برای تو
همیشه اسم تو رو لبهای من
قصه ی مردونگیه مردمت
عمریه ورد زبون مادراس
نمیترسیم از هجوم دشمنا
دستمون آخه تو دستای خداس
سرفراز و شاد باشی ای وطن
هر وجب از خاک پر مهرت طلاس