روح الله رضوانی حسرت

خیلی وقتا زیر بارون انگاری یه حسی داشتیم
این همون عشق که یک روز ما یجایی جاگذاشتیم
کوبهارو کونگارو زولف پریشون
دل هیچکس نمیلرزه چرا دیگه زیر بارون
من هنوزم چشم براتم باغچمونو آب بپاشی
بیا برگرد آخه خونه خوبه وقتی که تو باشی
تا جوونی نمیدونی چقدر سخته اسیری
تک و تنها وتکیده میرسی به وقت پیری
من وعشق وتووبارون عجب حس دلربایی
ولی حالا غم عشق و فکر اینکه تو کجایی
کو بهار و گونگارو زولف پریشون
دل هیچکس نمیلرزه چرا دیگه زیر بارون
من هنوزم چشم براتم باغچمونو آب بپاشی
بیا برگرد آخه خونه خوبه وقتی که تو باشی