حسین هور سخت شد

منو شبو غمو نم بارون، هوای تاریک تو خیابون
نبودن تو و یه دنیا بی خبری
دقیقه ها که بی تو سر میشن،
چی میدونی، نباشی چی میشن
چقدر بده غمو تبِ بی بال و پری،
سخت شد تو رفتی و خزون زد و سرد شد،
گلای باغچه ی دلم زرد شد، ولی هنوز تو بیخیالی
سخت شد تو رفتی و خزون زد و سرد شد،
گلای باغچه ی دلم زرد شد، ولی هنوز تو بیخیالی
دلم میخواد تو باشی، شبامو با تو صبح کنم
بگو تو جای خالیتوُ چجوری بی تو پر کنم
تو رفتی و صدا زدم من، اسمتو تو کوچه ها
شنیدی تو صدامو باز، به روت نیاوردی چرا
سخت شد تو رفتی و خزون زد و سرد شد،
گلای باغچه ی دلم زرد شد، ولی هنوز تو بیخیالی
سخت شد تو رفتی و خزون زد و سرد شد،
گلای باغچه ی دلم زرد شد، ولی هنوز تو بیخیالی