دکتر مجتبی اسدی پدر

همه روزام زیر سایه عشقت پدر بود
پشت من بودی و زندگی با تو بهتر بود
توی سختی هام توو آغوشت آروم گرفتم،
توو گرمی دستات من سروسامون گرفتم
همه خوشبختیمو از عشق و نور تو دارم
عمرتو دادی و همه جونمو از تو دارم،
عمرتو دادی و همه جونمو از تو دارم
خیلی وقته رفتی و من باور نکردم
من موندم و تنها بی تو و دستای سردم
همه ی دردم اینه که برات کاری نکردم،
کاشکی یه لحظه به روزای باتو برگردم
عمرتو دادی و همه جونمو از تو دارم
عمرتو دادی و همه جونمو ازتو دارم،
میخواستم عمرمو به پات بریزم
ولی دیگه رفتی و فرصتی نیست
فرصتی نیست، فرصتی نیست،