علی اسدی میدان دارها

نان به دزدان قرض می‌دادند دکان دارها
ناخدا را خون به دل کردند سُکان دارها
چاله‌ها را چاه کردند و ستون‌ها را تباه
بسکه فرمان غلط دادند فرمان دارها
تا شکست فتنه‌ها دَه ضربه‌ی شمشیر بود
باز هم قرآن به نِی کردند قرآن دارها
دزد مهمان نیست افطارش تعارف می‌کنی
احترام سفره را بردند مهمان دارها
شهرها میدان مین بودند و میدانگاه جنگ
گر میانداری نمی‌کردند میدان دارها
عصر، عصر إنّ الانسانَ لفی خُسر است و بس
بی تکاپوی عمل داران و ایمان دارها