فرزین ضیائی من که میرم

جای هیچ گلایه ای نیست
که به من میگی چه سردی
از این اخلاقی که خوبه
تو سو استفاده کردی
واسه پرواز جدایی
تومنو مجبور کردی
تو با بی رحمی شکستی بالم رو
ذوق عشقو کردی
من که میرم
تو بگو شکسته عهدش
معرفت خوبه ولی خب
واسه تو نه ،واسه اهلش
من تو فکرم
واسه هیشکی بد نمیخوام
این جواب سادگیمه
بزنی طعنه به دنیام
عشقو بت یاد دادم
قلبمو بت دادم
روبه روم وایسادی
این دورویی هارو
سردی رفتارو
تو بهم‌یاد دادی
تو یه مغروری که نباشم نابودی
من که خوب بودم‌ بات تو مقصر بودی
من که میرم
تو بگو شکسته عهدش
معرفت خوبه ولی خب
واسه تو نه واسه اهلش
من تو فکرم
واسه هیشکی بد نمیخوام
این جواب سادگیم
بزنی طعنه به دنیام
رویای وصل تو شدن
از سرم افتاد
مست عطر تو شدن
از سرم افتاد
پر میزنم سوی دگر
تا که بدانی
روی تو حساس شدن
از سرم افتاد
من که میرم
تو بگو شکسته عهدش
معرفت خوبه ولی خب
واسه تو نه،واسه اهلش
من تو فکرم
واسه هیشکی بد نمی خوام
این جواب سادگیمه
بزنی طعنه به دنیام