مازیار حسن پور ملکه

خستم از خودم ک شلوغه دورم
بیشتر از همیشه از گریه پرم
یه بغض تو گلومه ک دردش زیاده
این زندگیم داره میسوزه گلم
هر شب مستم و خراب الکل
از عاشقی درداش جواب من شد
تو هم یه روزی کارماشو میدی
من سرنوشتم اصن خرابه در کل
شاید شاید از من دوره
همدمم تو این شبا سر درد بوده
ریه هام از دم دوده
ریه هام از دم دوده
زندگی می‌چرخه خیلی کلیشه
حرفات میزنه ب قلبم تیشه
چشام بد جوری سیاهی می‌ره
همون قلبمم ، تو کندی از ریشه
نتونستی باشی فرشته برام
همیشه فقط داشتم یه تیکه کلام
اونم این بود که عاشقتم
توهم میگفتی نمیشه از فکرت درام
ولی خب الان که نیستی
کنارم نیستی
تو پیشم نیستی
شاتا پشت هم هی تکیلا ویسکی

قلبم بیمار
دستم سیگار
تکسام مریض
شدم هرشب بیدار
بدجوری شدم تو نسلم بیکار
رفتی هم برو
دیگه برنگرد
ب امید دیدار



من عمرمو دادم فقط پای اشتباه
حسرت بود همیشه پشت عشق ما
گناه کردم تقاصشو میدم
ملکم نشدی بشم خب برات ک یه شاه