هادی رشیدی حیران

قهوه ی چشمان تو هوش از سر من میبرد عطر
احساس تو را با هر نگاهی می خرد عین گندم زار
موهات دلبر گیسو طلا با من دیوانه حالا یک دَمی
کوتاه بیا در هوای شرجیِ چشمان تو دل به دریا میزنم
دیوانه وار حسی از تو در وجودم تن رفت که دگر برده
ز من صبر و قرار جان من ای کاش لیلایم شوی محو
لبخندت شوم زیبای من تو شدی آرام جانِ این دلم دل
به تو دادم همه رویای من. جان من جانان من من
راهی ندارم جز دلت ذره ذره قلب من پهلو گرفت در
ساحل ت جان به قربان تو و آن روی ماهت نازنین
نورچشمی مهر تو در قلب من همچون نگین شانه بر
گیسو مزن دل را پریشان می کنی عاشق دیوانه را
اینگونه حیران می کنی بی هوا غرقت شدم در هر
نفس با من بمان بی نظیری مثل تو پیدا نکردم در
جهان