نوید ترکمن ماه بی نشون

واسه اولین بار توی شلوغی دیدمت
ماه بی نشونیم
تا که من دویدم نموندی غیب شدی
رفتی نوجومی
واسه پیدا کردنت سر به هوا شدم بین ستارها
دنبال تو میگردم
این همه تو خوبی اینم دل و جونیم بیا چشام
دوره سرت میگردم
من که پیچ شدم به این حال دلم دیونم
من اگه نیایی از این شهرو کوچه نمیرم
تو بیا رد شو ببین فرش دلم پهنه برات
تو بیا یچی بخوا ردیف کنم زودی برات
مگه تو چی داشتی که دل شده اسیرت
اخ دلم بی طاقته واسه عطر عجیبت
این دلو من باختم ب بافت ریز موهات
تو چقدر باب دلی فدای نور چشمات
با پونز چسبوندی خودت رو تو قاب نگام
من مگه مرده باشم بخوام از فکر تو درام
با ابرا حرف زدم که خیس کنن شهرو ب پات
تو بیایی رد بشی و دله من از جاش در بیاد
من که پیچ شدم به این حال دلم دیونم
من اگه نیایی از این شهرو کوچه نمیرم
تو بیا رد شو ببین فرش دلم پهنه برات
تو بیا یچی بخوا ردیف کنم زودی برات