راشید سنگ صبور

سنگ صبور دور من ، کجایی که دلم شکست
کجایی که بدون تو ، بیزارم از هرچی که هست
کجایی که ببینی این خونه مثل قفس شده
ببینی بعد رفتنت ، هوا چه بی نفس شده
کجای تنهایی من ، کجای بغض سرکشم
دست منو می‌گیری تا ، به خاطرش آروم بشم
این فاصله میون ما ، تا کِی می‌خواد قد بکشه
بهم بگو آخر این ، قصه قراره چی بشه
سنگ صبور دور من ، فرصت کمه حرفام زیاد
حس می‌کنم تموم اون روزهای خوب رفته به باد
روزهای تلخ بی کسی ، کجا تموم می‌شن بگو
پس کی به خورشید می‌رسه شب سیاه من بگو
کجای تنهایی من ، کجای بغض سرکشم
دست منو می‌گیری تا ، به خاطرش آروم بشم
این فاصله میون ما ، تا کِی می‌خواد قد بکشه
بهم بگو آخر این ، قصه قراره چی بشه