امیرسالار محبی بارون

جای خالیه تو با اون روزا از جلو چشام رد میشن
من یه آدم روانی حتی با خودم دارم بد میشم
مگه باید بگذره چقدر که اینا واسه من عادی شن؟
من یه جوونه بیست و چند ساله که دارم پیر مرد میشم
باز میزنم قدم تو بارون من به جای هر دوتامون
واسه تو فقط یه بارون واسه من یه گنج قارون
باز میزنم قدم تو بارون من به جای هر دوتامون
واسه تو فقط یه بارون واسه من یه گنج قارون
من هنوزم قفل عکسات هنوز محو نگاتم
تو همونی بودی که میگفتی تا تهش باهاتم
مثله یه مجسمه خشکم زده بود کنج دیوار
کاشکی خواب باشه همش بهم بگی بشو بیدار
باز میزنم قدم تو بارون من به جای هر دوتامون
واسه تو فقط یه بارون واسه من یه گنج قارون
باز میزنم قدم تو بارون من به جای هر دوتامون
واسه تو فقط یه بارون واسه من یه گنج قارون