راکوب نپرس ازم

من دلم را دست تو دادم چه شد
آنکه دل برد از دلم حالا کجاست
خنده ی درمان هر دردت چه شد
محرم دیوان دل حالا کجاست
تکه ای از پازل جانت چه شد
نیمه ی جان منه مجنون کجاست
خاطرات آدم سابق چه شد
خواب چشم هر شبم حالا کجاست
نپرس ازم
نپرس که بعد رفتنت چه شد
نپرس
امان از عشق
امان از آنکه رفت و آنکه ماند
به پای عشق
دریایی و امواج تنت محرم جان است
آغوش تو آرام ترین جای جهان است
چون پنجره باران مرا مرهم درد است
از خاطره نمناک شود عکس تو در دست
بر دامن تو داغ یه دلداده نشسته
منطق نرود در سر این قلب شکسته
آرامش من متهمو پلک تو چون دار
در بازی چشمان تو من مرده ام انگار
نپرس ازم
نپرس که بعد رفتنت چه شد
نپرس
امان از عشق
امان از آنکه رفت و آنکه ماند
به پای عشق