آرمان واحدی الهه عشق

پر از بغضُ گریم ای الهه عشق
ولم کردی تو غربت این زمونه
خب عشق تو هم حدی نداره
یه خاطره انگار ته فنجون فالم
فراموش میشه وقتی بارون بباره
یکی هست که هر روز چشمام بی قرار
از امشب به جز تو کسی خبر نداره
نه عاشق مونده بازم نه میخواد بباره
ولم کردی وقتی چشات تنهام بذاره
من دیوانه ترین عاقل این شهرم
من کافرترین مؤمن این قرنم
من
می خواستی دور بشی اما دلت طاقت نداره
چی بودی که دستام نخواست تنهات بذاره
کابوس میشه حرفات تو این دفتر کهنه
یادگاری یه زخم هر سال واسش بهاره
یکی هست که هر روز چشمام بی قرار
از امشب به جز تو کسی خبر نداره
نه عاشق مونده بازم نه میخواد بباره
ولم کردی وقتی چشات تنهام بذاره
من دیوانه ترین عاقل این شهرم
من کافرترین مؤمن این قرنم
من