یونا مهراد سودا

یه دل و هزارتا سودا دیوونه ی ردی با ما
اینجوری نکن میمیرم دستاتو نگیرم

عاشقم یه جور ساده عشق یه درده حاده
بارونه و من آماده تا آخر شب پیاده

بیا سرده حال خونه آخرای من جنونه
تو که دلشو نداری اینجوری تو غم بزاریم

از همه ی شهر فراری نه زنگی نه قراری
چجوری طاقت میاری چجوری طاقت میاری

نم زده کوچه هارو کجای شهره یار و
یه عمریه گذشته از آخرین قرار و

کجای شهره بی من میگن شده یه بی رحم
از عشق که از یه شیطون فرشته ساخته سیرم

رفتی من کوچه به کوچه گشتم این شهر و برات
پیر شدم توی جوونی اما نزاشتم هیشکی و جات

تو گل پونه ی من نفس خونه ی من
بیا تا مردم به این خونه ی من خونه بگن