حسین سعیدی پور عشق اهورایی

عطر زلف تو گلاب ناب کاشانی
خواب ابروی تو چون قالی کرمانی
گرهی زد به دل آن سبزه ی چشمانت
ای امان ازتو و آن زلف پریشانت
مرحبا بر تو بر آن شرم نگاه تو
دلربایی کند آن صورت ماه تو
چون دلی پاک به پهنای خزر داری
پس خود از شدت این عشق خبر داری
تو نگار منو من مست خیال تو
کاش اُفتد به من آن قرئه ی فال تو
دل حریمت شده ای عشق اهورایی
بس که شیرین سخنی بس که تو زیبایی
مرحبا بر تو بر آن شرم نگاه تو
دلربایی کند آن صورت ماه تو
چون دلی پاک به پهنای خزر داری
پس خود از شدت این عشق خبر داری
..