روح الله رضوانی طوقی

یه روزی ازآسمون اومد توی خونمون شاهین پنجه طلایی
از میونه کفترام پر کشید به آسمون طوقی پاپر حنایی
شاهین پنجه طلایی الهی بالات بریزه
که هنوز از داغ طوقی دلم داره اشک میریزه
روزا با حسرت وبا آه چشم به آسمون میدوزم
به امیدی که بیاد اون شده کار شب وروزم
همه جارو آب وجارو میریزم دوباره دونه ولی افسوس نمی بینم که بیاد به آشیونه
کفتره طوقی من بیا باز خونه من که دلم به غم نشسته
پر بکش بسوی من شگون خونه من مگه شاه بالت شکسته