فرید دهقانی اعتراف

منو بستی به دنیایی
که فردامو نمیبینم
تو باور داری حرفامو
من اما سخت بدبینم

یه دریاعاشقم باشی
یه دنیا بین ما فرقه
تورو راحت نمیشناسه
منی که توو خودش غرقه

ما اینقد پیش هم بودیم
که این تنهاییا دردن
نبودی آدمای شهر
منو باور نمیکردن

تومیرفتی بدون من
بازم خوابت رو میدیدم
الان چن وقته که حتی
یه شب راحت نخوابیدم

چقد دور تو میگشتم
که عشقت اعترافم شد
دلم خسته نشد از تو
که این تنها طوافم شد

هوای شهر غمگینه
خیابونا چه دلگیرن
هنوز اشکم سرازیره
سراغت رو که میگیرن

تو رویای تو میچرخه
منی که توو خودش غرقه
هنوزم خوب میدونم
یه دنیا بین ما فرقه

تومیرفتی بدون من
بازم خوابت رو میدیدم
الان چن وقته که حتی
یه شب راحت نخوابیدم

چقد دور تو میگشتم
که عشقت اعترافم شد
دلم خسته نشد از تو
که این تنها طوافم شد