آبتین روحبخش داوران رفیق و دریا

بگو دریا بیا و حرفی بزن از دل خستم
تو روایت کن از این چشمای اشک آلود بستم
بگو دریا یادته وقتی که روبروت نشستم
دل تنگم نگران و بی قرار و می به دستم
دوست خوبم نتونست که رنجمو طاقت بیاره
قایقی ما رو سوار کن که رفیقم غصه داره
میون گریه و آه دیدم در آغوش تو هستم
شدی گهوارمو از نجوای لالای تو مستم
دیگه نیستش اون رفیقی که با هم خاطره ساختیم
اون که بود سنگ صبور و توی عشق هر دو تا باختیم
دیگه نیستش اون رفیقی که با هم خاطره ساختیم
اون که بود سنگ صبور و توی عشق هر دو تا باختیم
بگو دریا بودیم عاشق زیر رعد و برق و رگبار
پر آرزو و رویا بودیم از زندگی سرشار
بگو دریا بودیم عاشق زیر رعد و برق و رگبار
پر آرزو و رویا بودیم از زندگی سرشار
دیگه نیستش اون رفیقی که با هم خاطره ساختیم
اون که بود سنگ صبور و توی عشق هر دو تا باختیم
دیگه نیستش اون رفیقی که با هم خاطره ساختیم
اون که بود سنگ صبور و توی عشق هر دو تا باختیم