ایمان جعفری جز تو

وقتی تو خودم اسیرم وقتی بی تو سر به زیرم
وقتی باهام ناتوان و گمشده بی تو مسیرم
وقتی هیچکی نیست ببینه بی تو، تو خودم میمیرم
وقتی لبریزه سکوتم ینی نزدیکه سقوطم
هیچکی جز تو نمیتونه
منو از خودم بگیره
هیچکی جز تو نمیتونه
منو از خودم بگیره
منو از این منه آماده مردن بگیره
واسه عشقمون بمیره
هیچکی جز تو نمیتونه
منو از خودم بگیره
هیچکی جز تو نمیتونه
منو از خودم بگیره
منو از این منه آماده مردن بگیره
واسه عشقمون بمیره
خو گرفتم به سکوت و دیدن خودم تو آینه
بی تو ام ولی یجوری شکل تو شدم آیینه
منو از خودم جدا کن بشکن این بغض و سکوتو
دستمو بگیر تموم کن درد و کابوسه سقوطو