مجتبی رفعتی بهار زندگانی

بهار زندگانی ام ای عشق جاودانه ی من
رخ ز من ای یار مپوش ای غزل ای ترانه ی من
باده من صبوی من همیشه آرزوی من شوق من از شمایل تو گرمی آشیانه ی من
به وقت شب در آسمان تو ماه منی
نباشد عشقت از دلم جدا شدنی
نیاید آن دم که زمن تو دل بکنی جان من و جهان منی
یار دمی رخ بنما بار غم از دل برود
بی تو در این خانه به جز غصه چه حاصل بشود
حسرت دیدار تو را کجا روم شکوه کنم
نیست برازنده ی تو جان و دلم هدیه کنم