حسین رحیمی بی انصاف

کمتر آتیشم بزن بی انصاف من که با خوب و بدت تا کردم
با تو دیدم رنگ آرامش رو با تو من خودم رو پیدا کردم
تو که حال دلمو میدونی میدونستی که چقدر حساسم رفتی و ترکم کردی تو دیونه همه دنیا سیاه شد واسم
واسه تو مهم که نیس حالا کجام که چه جوری میگذره روزو شبام خستم از نبودنت درکم کن تو بیا این دردمو کمتر کن
میدونم تکلیفمون روشن نیس که دلت چندوقتیه با من نیست اما من هنوزم مثل سابقم اره حتی بیشتر از قبل عاشقم
یاد اون روزا بخیر تو بارون رو سرت چترمو من وا کردم چشامو میبندنو بازم میخوام که دوباره به قدیم برگردم
جواب این همه حرف سکوت نیست سخته عشقت دیگه روبروت نیست سخته کم بشه ازت رویاهاش که نتونی باشی دیگه همپاش