حمیدرضا خواجه ترنج

تو نیستی نشستم یه گل دستمه
دارم واسه تو پرپرش میکنم
خیالت مثه عکستو پیشمه
صدات میزنم باورش میکنم
یه بازی شده واسه من زندگی
یه بازی که من بی تو بازندشم
کم آوردم و آخره بازیه
همین روزاس که از زندگی کم بشم
تو نیستی خزونم خزونم خزونم
درد تو یار جونیم به جونم
تو نیستی همش اسمته رو زبونم
چطوری از تو من دور بمونم
بمونم
تو نیستی غمت ریشه کرده تو جونم
دریاب منو یار مهربونم
تو نیستی یه وقتا میبینی دیوونم
غم عالم انگار رو شونم
رو‌‌ شونم
به جز یاده تو پشت این پنجره
که از رفتنت باز مونده هنوز
دیگه لحظه ای تو این خونه نیست
آروم‌نبودم حتی من یه روز
بگو کجا من بیام پی یت
پیدات بکنم ای پناه من
میترسم تا برسی بهم
آواره بشم تکیه گاه من