بردیا زمانی تولد سیاه

مثلا روز تولدم تنها رفیقم بغض گلومه
میخوام بمونم دور از همه تنها باشم با این دردی که تومه
اینجا بجای کیک و رفیق پاکتا پای حرفای دلم میشینن
غصه ها دورم حلقه زدن برا تلخیه لحظه هام پلن میچینن
بزار ادما شادی کنن من وقتی خرابم جشن برا چیمه
تنها هدیه ی زندگی برام خطای تازه ی رو پیشونیمه
شمعا یجور اشک میریزن انگار فقط اونا منو میفهمنم
روزای زندگیم میخوان ثابت کنن از آدما بیرحمترن
من آدم شادی بودم زخمام ازم یه ادم دیگه میسازن
وقتی میگن تولدت مبارکه حس میکنم دارن بهم تیکه میندازن
همیشه یچیزی کمه ، این جمله رو عجب درک کردم
نه میخوام برم به آینده نه میخوام عقب برگردم
صدای تو سرم میگه باید بکنی یکاری
خوشبختی یه رویاست که ما فقط توهمشو داریم
شمعا یجور اشک میریزن انگار فقط اونا منو میفهمنم
روزای زندگیم میخوان ثابت کنن از آدما بیرحمترن
من آدم شادی بودم زخمام ازم یه ادم دیگه میسازن
وقتی میگن تولدت مبارکه حس میکنم دارن بهم تیکه میندازن