راینور خودساخته

گرگ بازی و لاشخوری تو مابینشی می‌دونی
دل و قلبتو می‌خوره می‌دونی
نه اینکه مثل مثل مار بخزی یا نه
تاریک عین شروع یه کار سخت
شک ترس استرس غم وسط راه نفستو بست
با چه دیدی انعکاس شهر
به شدت دلم خونه از هر کسی قهر
چی می‌خوای بشی اینجا عمویی تلخ
زندگی همین پوستتو کند

اصلاً هس کوروس خوندنو ندارم
چسبیدم به مودا که شعر درارم
چیزی نی خود ساخته سوارم
همونی که بهش ایمان نداری و دارم

دلم خونه به شدت از هر کسی
همونایی که با لفظ داش لختت می‌کنن
همونایی که با پنبه خون تو می‌خورن
همونایی که تا لب مرگ تخمه می‌خورنو
میرن با لبخند جوره دورنگ
تخریبت می‌کنن بدتر از شلیک تفنگ
حس گرگ دارن و فکر قدرت
ولی مسیر اشتباه و کف زمینن
ما که دلمون پاک بوده قانونش
مسیرش دلمون روشن فانوسه
میریم جلو تا دلت بخواد گرگ بوده
میریم جلو خونمون شغال لونه
کرده زندگی کردیم با هر حیوونش
ولی خودممو نگرفتم هیچ کدومش
یه دستم گله و یه دستم کلت فوله
خشاب عوض کردم ولی گل تو خاک بود
خشاب نقش یین و داره
گل تو خاک و یانگ ادامه داره
کی این دوتا رو می‌خواد کنه پاره پاره
همینجوری که کارما ادامه داره
من زندگی می‌خوام پرواز بال
عین ستاره‌ای که به همه چشمک و داره
میده یاد گم شی را ه و یادت
ما که تو زندگی نمی‌دونیم چیه خونواده
ما که ستاره‌هامون سوخت حالش
ولی روحی منم همون قدرت باله
نمی‌دونی چی شد ریخت سقوط‌ها
پشتم کسی نبود فقط خودچینام
رپو نگو که ازت می‌سازه بیمار
همش سوختنه اونم که بی‌نام
حداقل خودمو به خودم هدیه بدم
بعضیا فکر می‌کنن ساده است
چرا اخههه ما که خوردیم به کف ساب
اصلاً هس کوروس خوندنو ندارم
چسبیدم به مودا که شعر درارم
چیزی نی خود ساخته سوارم
همونی که بهش ایمان نداری و دارم
یه مدتی داشتم به همه شک بازفک باز
رجوع کرده ترسا وسواس
نمی‌تونی تشخیص بدی اما
تعادل نباشه سقوط فتوا
میشی تنبیه راه چاه باز
که چالش کردم شک و تو همون راه
که فقط ذهن آزاد شو پرواز
صورت که نشون میده چی باز
سقوط یا پرواز چیه جلو پات وش