آرمان یکتا بی معرفت

حرفایی که نشد بهت بزنم
شده موهای سفید رو سرم
آخه درد دلامو کجا ببرم
لااقل میموندی کنار دلم
تو که هیچوقت نکردی گوش به حرف دلم
هنوزم فکر تو نکرده ولم
بیمعرفت دلتنگم چرا با من تو لجم میکنی
منو میبینی راهتو کج میکنی
منو میبینی هر دفعه بحث میکنی
ازم بخای دوری کنی پا پس نمیکشم ازتو دست نمیکشم از تو چرا لج میکنی
دل نمیکنم ازت راحت میمیرم بری یه ساعت یه قرنم نباشی درد دوریت نمیشه عادت مگه تو کی بودی اینجوری مبتلای تو شدم خیلی دوست داشتم حتی بیشتر از خودم