سایمان کجا برم

هرجا میرم یاد اون دو چشماته که همش با منه
چطور میتونه این دل ویرونه از چشات دل بکنه
پیشت دلم گیره بی تو می گیره بند میاد نفسم
نباشی حالم بده همه عالم بی تو میشه قفسم

کجا برم برام قفس نباشه  وقتی دلم تو دام تو اسیره
منو تو دریای دلت جا بده  تموم شد این ماهی داره میمیره

گفتی بمیرم عاشقت نمیشم  گفتی که دنبالم نیا نمیشه
مرده و زنده من همیشه هستم  روح بره سایه جدا نمیشه