جواد نشیری شوان

شِوان»
شِوین له بیریِ دا،می و برخان مَقل گِر
مِئشهَ زرهِ لهَ رخنهِ ،آری جییان عسل گِر
رابو اَوره گِران،هات...دیسا آسمین گُرمژی
باران باری خیلّگهِ، دایهَ ور خا چَغل گِر

هی لو لِلو،شِوانِ
بی نان و بی زِمانِ
آلیگ برین ژَ خلگهِ
آلیگ ژَ دس گُرانِ

قاتقی ناو پوستی تهَ،چِما ایرو  تال بویه
پوری تهَ بوونهَ هَری ،سر شکلی تهَ گال بویهَ
دونیِه گهِ بی اوخشرهَ، شیرهَ مئران لال دگهَ
خادی بَزان وَ روزگار، شِوان ژی بی مال دَگهَ

هی لو لِلو،شِوانِ
بی نان و بی زِمانِ
آلیگ برین ژَ خلگهِ
آلیگ ژَ دس گُرانِ

دونیِه گهِ بی مرام و دونیهِ گهِ بی مِزگینهَ
دلخاشیا شِوینِه،کنّی یاری گل بینهَ
فلک و روزگاره،دست دانهَ هَو دو...هَی واخ...!
کنّی شِوین و دلبر،ژَ سر لیوان دِزّینهَ


هی لو لِلو،شِوانِ
بی نان و بی زِمانِ
آلیگ برین ژَ خلگهِ
آلیگ ژَ دس گُرانِ