جاوید نصیری یادگاری

یادگاری
صدای خنده هامون یادگاری شد
دوباره لا به لای بغض چه خوبه رد پای تو
رو صورتم میمونه بوسه های تو
یه عشقِ کوله بار تو میکشیم دره ها رو پل

اراده کن چشمامم زیر پاته خب
با باک خالی جیب پر میزنیم جاده هارو دور
نمیشه ترکم عشقت اعتیاده خو
چه خوب و شاعرانه شد
نمیرم از کنار تو

هی رو اعصابت نبودم ، فقط فاب تو بودم ، نشد عادی یه روزم
شب شده موهات رو شونه م ، تو بخواب من میزونم ، واست اهنگ میخونم
عشق تو دلت اسمونه ، تو چشات کهکشونه ، پر ستاره س تو بومت
من بغلت پرواز میکنم ، بیا در بازه گلم ، واست اماده شدم


صدای قلبمی ، عشقمی نبضمی
برم من هر جا تو بامنی همدمی
نذاشتی گم کنه راشو این دمدمی
گرفتی دستمو من نیوفتم زمین

بزنیم دور بشیم دور ازین ادما
اراده کن بگو فرق نداره کجا
یه جزیره س واسه تو واسه ما دوتا
که شباش ماه با چشای تو در میاد