محمد فتاحی پاییز

برای همین عاشقیا
ندیدی که واست
یه دریا کشیدم
از اون رنگ چشماتو
اون عطر موهاتو
هوارو با اسم زیبات کشیدم
دوباره همون برگ پاییز
میریزه کنار همون نیمکت خیس
دوباره صدای ابرای تیره
میاره منو پیش اون میز
دوباره میباره پاییز به یاد قدیما
وای به حال عاشق جدیدا
میموندم میرفتی
میخوندم نخواستی
تو حتی نذاشتی کنارت بشینم
تو حتی نذاشتی که واست بخونم
تو حتی نذاشتی که واست بمیرم
منو پاییزو بارون واسم درد حتی
میشینم میمونم تا صد سال
اگه بگن نیستی
قدم میزنی بی من
نشستم یکیرو شبیهت ببینم
دوباره…….