محسن بیات بهشت

دوباره من دوباره تو دوباره دریا
بزنه باد لای موهات تا صبحِ فردا
میشه بیای بشه تموم همه ی دردا
بشه بغل بگیرمت دوباره هر جا

شروع شب تو نوره کم
لش رو کاناپه
رو مود بد
میخوابم از تو خبر نیست تا کی
غرق فکر
بده یه تکس
نشی تو اکس
نمیخوام بعد تو نکس

لعنت به این فاصله ها
نذاشت بره جلو داستانه ما
با بغل میشد حل ماجرا
نبودی میشد سخت کاره ما
کارماتو پس دادمو
سیاه کارناممو
باز دنبال داستانمو
خوب نی اصلا حال مالمو


دوباره من دوباره تو دوباره دریا
بزنه باد لای موهات تا صبه فردا
میشه بیای بشه تموم همه ی دردا
بشه بغل بگیرمت دوباره هر جا

یکی بود هر چی میگفت
نه نمیگفتم بهش
میندازم بیرون واسش من
خودمو از بهشت
موندنی نبود ولی چشاش نگم از چشاش
کش موش دوره مچم دسته کیه لا موهاش
اون بلد بود با چشاش کاری کنه خوابم بره
ذل میزد بهم یه جوری که غمام یادم بره
هنوز هی از اتاقش واسه من میاد صداش
اون خودش نیست ولی پیشه منه خاطره هاش