فرزین ضیائی غروب رفتن

غروبِ رفتنم عزیزم یادمه
میون راه دلم بهم‌میگفت نرو
رفیق نیمه راه شدم منو ببخش
نمیشِنیدم التماسِ این دلو
پشیمونم و دنبال یه بهونه ام
واسه دیدنِ دوباره ات مهربونم ۲
جونم برات بگه تو یه اشاره کن
تا قلبِ عاشقو بهت برسونم
*تو از کدوم ستاره می‌بینی منو
که دل شب می‌طلبه دل منو*
یه شب که زد به سرم تا برگردم
ببخشی بلکه منو تورو پیر کردم
سراغتو تا گرفتم بِم گفتن
دادی به دنیا جونو من دیر کردم
چند روزه عکست شده همدم قلبم۲
رفتیو بستی تو پرونده قلبم۲
*تواز کدوم ستاره می‌بینی منو
که دل شب میطلبه دل منو*
از باغ عشقمون مونده یه باغبون
غافل شد از گلش و الان پشیمون ۲
تک گل باغ قلبشو سرما زدو
هرسال همون روز هی می‌باره آسمون ۲
* تو از کدوم ستاره می‌بینی منو
که دل شب میطلبه دل منو*